گزیده
وقتی در لابلای کتابهای غبارگرفته و ناپیدای تاریخ به
حقیقت گمشده ادیان نگاهی گذرا می اندازیم سایه ای پنهان
را می بینیم که در تاریکیهای آن به نابودی دین پرداخته
است. در واقع دشمنان دینی دو گروه بودند گروه اول
مستقیما به نبرد می پرداختند و گروه دوم نبرد را بی فایده و
خطرناک تشخیص می دادند لذا با پوشیدن لباس دین سه
گروه را به خدمت می گرفتند: سفیهان و ناتوانان اجتماعی،
سودجویان، آدمهای ساده لوح و ابله ولی متعصب.
در زبان فارسی یک ضرب المثلی است که می گوید: وای
به آن روزی که گدا در مسند قدرت قرار بگیرد. ا ین دقیقا
همان چیزی است که سودجویان پنهانی در فرقه های
اسلامی بوجود آوردند. یعنی با به قدرت رساندن نادانان و
تشویق و حمایت آنها، تفاسیر غلط و بعضا توهم آمیزی از
قرآن را در بین مردم اشاعه دادن و با این کار نه تنها دین را
نابود کردند بلکه به استسمار مردم دیندار و ساده لوح
پرداختند.
وقتی نادانی خود را در سمت رهبر دینی ببیند و در برابر
هر حرف غیر واقع و غیر منطقی و توهم وار مورد تمجید و
چاپلوسی قرار بگیرد. و هیچ کس اجازه سوال پرسیدن و یا
ایراد گرفتن از منطق و استدلال او را نداشته باشد. قطعا
شروع به بیان برداشتهای خود از دین و تفسیر آن خواهد
کرد. من اعتقاد دارم که در تفسیر قرآن این اتفاق به کرات
افتاده است و بسیاری از کتابهای تفسیر قرآن فقط تصورات و
توهمات نابخردانه عده ای نادان است.
در این کتاب من سعی کردم با ترجمه سوره حمد نشان
بدهم که قرآن معما نیست و خدا بجای هدایت برای مردم
معما طرح نمی کند بلکه معما گونه جلوه دادن قرآن بیشتر از
بی سوادی مفسرین و مترجمین آن است که به دلیل نداشتن
سواد در علوم طبیعی و یا با قصد و غرض این کار را کرده اند.
قرآن در صورت ترجمه صحیح نیازی آنچنانی به تفسیر ندارد.
گزیده ای ازترجمه سوره حمد
سوره از ریشه “سور” به معنای حصار یا دیوار می باشد.
در قرآن به مجموعه آیاتی که با هم دسته بندی می شوند
سوره گفته می شود. سوره حمد اولین سوره قرآن است که
چندین نام دارد: سبع المثانی، ام الکتاب، فاتحه الکتاب و
سوره حمد.
– سبع المثانی: به معنای دوتا هفت یا هفت دوتایی می باشد.
دلیل این نامگذاری آن است که این سوره هفت آیه دارد و
دو بار نازل شده است، یک بار در مکه و یک بار در مدینه.
– ام الکتاب: به معنای اصل، مرجع، منشا و بوجود آورنده یک
چیز را گویند، حضرت رسول)ص( می فرماید: الحمد ام
القرآن یعنی- سوره حمد مادر قرآن است.
– فاتحه الکتاب: فاتحه از ریشه “فتح” به معنای آغازگر،
گشاینده، باز کننده و شروع کننده کتاب است.
ترجمه لغتی:
اسم: در اصل “سمو” است که “و” را از آخر آن حذف کرده
اند و طبق دستور زبان عربی حرکت “واو” را به میم داده اند
و سکون “میم” را به “سین” و چون حرف اول نمی تواند
ساکن باشد لذا در اول آن همزه وصل آورده اند. سمو به
معنای رفعت و بلندی است.
بوده است. 7962 بار در قرآن » اَلْ اِله « الله: در حقیقت
تکرار شده است و 5 بار بصورت “اللهم” آمده است. برای الله
سه ریشه شمرده شده است:
به معنای وجودی که چیزهای دیگر وجودشان را » الَه «ِ ) الف
به او وابسته هستند، مثل شخصی که در برابر آینه ایستاده
است، تصویر شخص در آینه تماماً به وجود فرد وابسته است.
در واقع شخص “اِلهی” تصویرش است. به این معنا که در
نبود شخص، تصویری در آینه وجود نخواهد داشت.
مشتق از کلمه “وله” “له” به معنی “حیران » اِله « ) ب
ماندن” است که همزه آن بدل از “واو” است.
ج( مشتق از کلمه “اله” به معنای اعتماد و فزع یعنی خلق به
سوی او می گریزند.
ترجمه سوره های حمد و توحید
